Stabat mater, Sept répons de ténèbres
Résumé
Ce "Requiem sans désespoir", comme Poulenc lui-même qualifiait son Stabat mater, a été composé en 1950, après la mort de Christian Bérard, figure célèbre du Paris des années 40 et décorateur des films et pièces de Cocteau. Explicitement dédiée à la Vierge de Rocamadour, cette oeuvre magistrale accorde une place prépondérante au choeur et affirme sa filiation avec les grands motets baroques du siècle de Louis XIV. Sa composition achevée, Poulenc écrivit à Pierre Bernac : "C'est bien, parce que parfaitement authentique."
-
CD audio
-
Harmonia Mundi
1985
Disponible sur réservation
Infos complémentaires
-
Compositeur :
-
Langue de l'expression :
-
Français
-
-
Dimensions : 43 min. 19 sec.
-
Importance matérielle : 1 d.c.
-
Importance matérielle : 1 livret 16 p.
-
Titre : STABAT MATER : STABAT MATER DOLOROSA , STABAT MATER : CUJUS ANIMAM GEMENTEM , STABAT MATER : O QUAM TRISTIS ET AFFLICTA , STABAT MATER : QUAE MOEREBAT ET DOLEBAT , STABAT MATER : QUIS EST HOMO, QUI NON FLERET , STABAT MATER : VIDIT SUUM DULCEM NATUM , STABAT MATER : EJA MATER, FONS AMORIS , STABAT MATER : FAC UT ARDEAT COR MEUM , STABAT MATER : SANCTA MATER, ISTUD AGAS , STABAT MATER : FAC UT PORTEM CHRISTI MORTEM , STABAT MATER : INFLAMMATUS ET ACCENSUS , STABAT MATER : QUANDO CORPUS MORIETUR , SALVE REGINA , LITANIES A LA VIERGE NOIRE
À propos de l'oeuvre